Po co dzieciom mindfulness?

We współczesnym świecie nasz umysł jest nieustannie bombardowany  nadmiarem informacji, bodźców, natłokiem myśli oraz nowych zadań do wykonania. Dzieci, tak samo jak dorośli, doświadczają codziennego stresu. Szkoła nakłada na nie obowiązek opanowania dużej ilości materiału. Do tego dochodzą zajęcia dodatkowe, które często trwają do późnych godzin wieczornych. Badania pokazują, że stres może prowadzić do lęku, złości, może zakłócać myślenie, przeszkadzać w uczeniu się i wpływać negatywnie na wyniki. Coraz częściej słyszy się też o następujących problemach wśród dzieci i młodzieży: zaburzenia koncentracji, próby samobójcze, samookaleczenia, zaburzenia jedzenia, depresja, nieradzenie sobie z trudnymi emocjami, zjawisko agresji i znęcania się.

Dzisiejsza szkoła mało uwagi przywiązuje do rozwoju emocjonalnego dzieci. Od uczniów wymaga się koncentracji, ale nie daje się im narzędzi do jej osiągnięcia. Nauczyciele nie zajmują się badaniem i odkrywaniem dziecięcego wewnętrznego świata, nie uczą jak uspokoić męczące myśli, jak wykorzystać wewnętrzne zasoby, żeby być szczęśliwym człowiekiem. Tempo życia stało się tak szybkie, że w domu również brakuje czasu na wspólne aktywności, posiłki i rozmowy, budowanie umiejętności społecznych.

Z pomocą przychodzi mindfulness. Zetknięcie się z tą praktyką we wczesnym okresie życia daje dzieciom dużo korzyści. Wyposaża w narzędzia do rozwijania umiejętności koncentracji uwagi, a ponadto samoświadomości własnego ciała, emocji, bycia uważnym zarówno na siebie, jak i inne osoby. Stwarza możliwość do zatrzymania się i po prostu bycia samemu ze sobą. Pomaga w odnalezieniu wewnętrznego spokoju, na którym można się oprzeć w najtrudniejszych chwilach. Sprawia, że dzieci potrafią nabierać dystansu do tego czego doświadczają, dostrzec swoje potrzeby oraz zaufać wewnętrznej inteligencji. Uczą się kontrolować swoje emocje i reagować na to co im się przydarza z większą świadomością, spokojem i życzliwością do siebie samych i bliskich. Umiejętność zarządzania emocjami ma fundamentalne znaczenie dla ich dobrego samopoczucia oraz funkcjonowania w społeczeństwie szkolnym; przekłada się również na ich osiągnięcia edukacyjne oraz relacje z innymi ludźmi.